ความรักครั้งเยาว์วัยที่ไร้เดียงสาทว่าสลักลึก มิได้แตกสลายเพราะการเลิกราที่ทารุณ กลับทิ้งรอยแผลให้กลัดหนองอยู่ในใจคนสองคนซึ่งแยกอยู่คนละฟากฟ้านานถึงสิบปี ถึงแม้ต่างฝ่ายต่างมีคนรัก หากยังคงไม่อาจระงับความคนึงหาที่เร้นลึกในใจ ใครจะทนทรมานกับความคิดถึงได้นานกว่ากัน?เวินหน่วน(นางเอก)ที่กลับมาในที่สุด
หรือจ้านหนานเสียน(พระเอก)ที่ใช้เวลาวางกับดักถึงสิบปี เพื่อล่อให้เธอกลับมา? ความรักระหว่างชายหญิง ดูเหมือนสนามรบ แต่ใช่จะต้องตลบด้วยควันปืนเสมอไป เพียงส่งสายตาหนึ่งแวบ แย้มยิ้มหนึ่งรอย จุมพิตหนึ่งจุ๊บ บอกรักหนึ่งประโยค ก็พิฆาตเธอจนทิ้งเกราะวางอาวุธ ยกมือยอมแพ้! แต่แล้ว…เขากลับประกาศเรื่องการแต่งงาน…กับหญิงอื่น!!!
ใส่ความเห็น